کاربرد رنگ ها درصنایع غذایی
رنگ ها یکی از مشخصات غذاها می باشد که به وسیله احساس بینایی درک شده و از نظر پذیرش مصرف کننده بسیار مهم است، زیرا تقریبا تمام غذاها از هنگامی که به صورت خام بوده تا زمانی که به صورت غذای کامل تبدیل شود با یک رنگ قابل قبول برای مصرف کننده شناخته می شود رنگ و طعم اغذیه در بسیاری موارد به هم مربوط می باشند. از نظر صنایع غذایی استفاده از رنگها برای اسجاد فرآورده های جدید و یا بهبود کالا امری ضروری است و به همین دلیل مصرف رنگ در مواد غذایی روز به روز افزایش می یابد افزودن رنگ به اغذیه گاهی بلامانع و در برخی موارد مردود می باشد. در مواردی از رنگ برای خوش منظر نمودن و یا یکنواختی و متحدالشکل کردن محصولات استفاده می شود که بلامانع است گاهی هم برای مخفی کردن و پوشاندن و نامحسوس جلوه دادن عیوب و تقلبات فرآورده های غذایی به کار می رود که مجاز نمی باشد.
رنگدانههای موجود در مادهی غذایی به 3 دسته تقسیم میشوند:
- طبیعی :این رنگ های طبیعی خوراکی دارای سه منشا گیاهی، حیوانی و معدنی می باشند. رنگ های طبیعی نظیر کلروفیل- آنتوسیانین- تانن- فلاوونوئید- کاروتنوئید- بتالین و…
- مشابه طبیعی (حیوانی) : این رنگ طبیعی از نوعی حشره به کوشینیل به دست می آید.
- معدنی : رنگ های معدنی می توان به دی اکسید تیتانیوم اشره کرد که در پوشش برخی آدامسها یا دراژه شکلاتی مورد استفاده قرار میدهند.
رنگ های FDC
رنگهای FDC به 2 دستهی کلی تقسیم میشوند:
1- FDC DYE: این رنگها در محصولاتی مورد استفاده قرار میگیرند که قسمت اعظم آن را فاز آبی تشکیل میدهد.
2-FDC LAKE: این رنگها در محصولاتی مورد استفاده قرار میگیرند که قسمت اعظم آن را فاز روغنی یا چربی استفاده میشوند.